- ingenero
- ingĕnĕro, āre, āvi, ātum
- tr. -
[st1]1 [-] faire naître dans, créer, produire, enfanter.
- ingenere amorem in aliquem, Cic. Off. 1, 12 : inspirer dès la naissance un amour pour qqn.
- ingenerantur hominibus mores, Cic. Agr. 2, 95 : les hommes reçoivent dès l'origine un caractère particulier. --- cf. Cic. Fin. 5, 36.
- ingenerata familiae frugalitas, Cic. Sest. 21 : frugalité naturelle à (innée dans) la famille.
[st1]2 [-] créer, produire, enfanter.
- Cic. Leg. 1, 21; Liv, 5, 27, 6.
* * *ingĕnĕro, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] faire naître dans, créer, produire, enfanter. - ingenere amorem in aliquem, Cic. Off. 1, 12 : inspirer dès la naissance un amour pour qqn. - ingenerantur hominibus mores, Cic. Agr. 2, 95 : les hommes reçoivent dès l'origine un caractère particulier. --- cf. Cic. Fin. 5, 36. - ingenerata familiae frugalitas, Cic. Sest. 21 : frugalité naturelle à (innée dans) la famille. [st1]2 [-] créer, produire, enfanter. - Cic. Leg. 1, 21; Liv, 5, 27, 6.* * *Ingenero, ingeneras, pen. corr. ingenerare. Engendrer.\Ille appetitus a natura ingeneratus omnibus. Cic. Nature a engendré en touts ceste convoitise, Touts ont naturellement ou de nature ce desir et convoitise.\Non ingenerantur hominibus mores tam a stirpe generis seminis, quam ex his rebus, quae ab ipsa natura loci, eta vitae consuetudine suppeditantur, quibus alimur et viuimus. Cic. Les meurs et complexions ne sont point tant engendrees és hommes par nature, que par nourriture.\Ingenerat praecipuum quendam amorem in eos qui procreati sunt. Cic. Engendre un amour, etc.\Ingenerauit natura societatem vtrisque. Liu. Ils ont alliance et societé entre eulx que nature leur a donné.\Ingenerata familiae tuae frugalitas. Cic. Les gens de ta race sont de nature bons mesnagers, et gens attrempez.
Dictionarium latinogallicum. 1552.